چرا Tip of the Tongue 3 نقدهای بد زیادی دارد؟

چرا نقدهای بد زیادی برای «زبان 3» وجود دارد؟ - تجزیه و تحلیل عمیق داده ها و بازخورد مخاطبان

پس از چهار سال، فصل سوم سریال «A Bite of China» (از این پس «A Bite of China» نامیده می شود) با انتظارات فراوان بازگشت، اما به طور غیرمنتظره ای با «واترلو» در دهان به دهان مواجه شد. پس از شروع پخش برنامه، امتیاز Douban از 9.3 در فصل اول به 4.7 کاهش یافت و نقدهای منفی در رسانه های اجتماعی تا 67 درصد افزایش یافت. این مقاله داده‌های بحث رایج در کل شبکه در 10 روز گذشته را ترکیب می‌کند، دلایل را از سه بعد محتوا، تولید و انتظارات مخاطبان تحلیل می‌کند و از داده‌های ساختاریافته برای بازگرداندن حقیقت بحث استفاده می‌کند.

1. مقایسه داده های اصلی نظرات منفی مخاطبان

2. تحلیل سه مناقشه بزرگ

1. «مستند غذا» به «جلسه داستانی» تبدیل می شود

نسبت طلایی (6:4) بین غذا و علوم انسانی در دو فصل اول کاملاً بر هم خورده است. میانگین طول داستان شخصیت ها در یک قسمت از فصل سوم به 28 دقیقه می رسد، در حالی که تنها 7 دقیقه برای عکس های نزدیک از غذا باقی مانده است. حضار از «جوش دادن احساسات در دیگ آهنی» و «رویکردن علم به سبک مجموعه تمبر مبتنی بر دارو» گلایه داشتند.

2. استانداردهای تولید به شدت کاهش یافت

3. نقص های فرهنگی منجر به بحران اعتماد می شود

موضوع Weibo # نوک زبان 3 صحنه واژگونی # 240 میلیون بار خوانده شده است. در میان طرح‌هایی مانند «پزشک زن مینگ فی درباره رژیم دارویی صحبت می‌کند» و «آشپزی مربی هنرهای رزمی»، سازمان‌های حرفه‌ای به ۱۲ اشتباه تاریخی اشاره کردند. روش خلاقانه تیم کارگردانی "پیوند فرهنگی" مورد سوال محافل دانشگاهی قرار گرفته است.

3. نقشه تحلیل احساسات مخاطب

4. بازتاب عمیق از دیدگاه صنعت

بر اساس «گزارش توسعه مستند چین»، قرارگیری تجاری تجاری در فیلم های مستند در سال 2018 نسبت به مدت مشابه سال قبل 240 درصد افزایش یافته است. «نیش زبان 3» در یک قسمت 7.2 جایگاه تجاری داشته است که نسبت به فیلم قبلی سه برابر شده است. این تهیه کننده اعتراف کرد که "انحرافاتی در ایجاد تعادل بین تجارت و هنر وجود دارد"، اما بر قصد اصلی "تفسیر فرهنگ غذایی چینی از منظری جدید" تاکید کرد.

5. 5 عنصر برتر «نیش زبان» که مخاطبان بیش از همه حسرت آن ها را می خورند

اصل این شکایت جمعی از «زبان 3» پایبندی مخاطب به استانداردهای کیفیت مستند است. وقتی تولیدکنندگان صرفاً «خوب گفتن داستان‌های چینی» را با «جمع کردن نمادهای فرهنگی» یکی می‌دانند، و زمانی که ملاحظات تجاری بر حرفه‌گرایی غلبه می‌کند، حتی با هاله IP ملی، فرار از واکنش‌های تبلیغاتی دهان به دهان دشوار است. داده‌ها ثابت می‌کنند که آنچه مخاطب می‌خواهد هرگز یک دگرگونی روایی باشکوه نیست، بلکه صداقتی است که از طریق لنز به جوانه‌های چشایی می‌رسد.